پایگاه بین المللی همکاریهای خبری شیعه (شفقنا) ؛ نام های پیامبر گرامی اسلام در دیگر ادیان از موضوعات خاص و جالبی است که در زیر ا جمالا به آن پرداخته شده است :

نام های رسول خدا (ص) از نظر خدا
رسول گرامی اسلام (ص)، در حدیثی مفصل به جابر بن عبدالله انصاری، چنین فرمودند: «من شبيه‏ ترين مردم به آدم هستم و ابراهيم شبيه ‏ترين مردم از نظر خلقت و اخلاق به من است و خداوند از بالاى عرش‏ خود مرا با ده نام‏ ناميده است...» (3)

در اینجا رسول خدا (ص)، این نامها را برمی شمرند که عبارت است از:
1. محمد: «... [خداوند] نام مرا از نام خود مشتق ساخته و مرا محمّد ناميده و او خود محمود است و مرا در بهترين نسل از امتم مبعوث کرده...» و «...مرا در قرآن محمّد ناميده و من در قيامت در داورى محمود هستم و کسى جز من شفاعت نمى‏کند.»م های
2. احید:  «در تورات مرا احيد ناميده که از توحيد است و با توحيد، بدن‏ هاى امّت مرا بر آتش حرام کرده...»
3. احمد: «...و در انجيل مرا «احمد» ناميده است، پس من در ميان اهل آسمان محمود هستم و امّت مرا حامدين (ستايشگران) قرار داده...»
4. ماح: «و مرا در زبور «ماح» ناميده که به وسيله من خداوند بتها را از زمين محو کرده...»
5. حاشر: «و در قيامت مرا «حاشر» ناميده که مردم بر قدم من محشور مى‏شوند...» یعنی در محشر، مردم پس از رسول خدا (ص) محشور می شوند. (4)
6. موقف: «و نيز مرا موقف ناميده که مردم را در برابر خدا برای حساب، نگه می دارم» 7. عاقب: «و مرا عاقب ناميده که در پس همه پيامبران آمده‏ام و پس از من پيامبرى نخواهد بود و مرا پيامبر رحمت و پيامبر توبه و پيامبر محبت قرار داده...»
8. مقفی: «و نيز مقفّى ناميده است که پس از همه پيامبران آمده‏‌ام...» ایشان در ادامه فرمودند: «و من قيّم و کامل و جامع هستم و خداوند بر من منّت نهاده و گفته است: يا محمّد! خداوند بر تو درود مى‏فرستد و من هر پيامبرى را به سوى امتش با زبان آنان فرستادم و تو را به هر سرخ و سياهى از خلق خود فرستاده‏ام و تو را با رعب [در دل دشمنان] پيروز کرده‏ام که کسى را با آن پيروز نکرده‏ام و غنيمت [جنگى] را براى تو حلال کرده‏ام و به کسى پيش از تو حلال نکرده بودم و به تو و امّت تو گنجى از گنج‏هاى عرشم را داده‏ام که همان فاتحة الکتاب و آيات پايانى سوره بقره است و براى تو و امّت تو همه ی زمين را سجده‏ گاه و خاک آن را پاک‏ کننده قرار داده‏ام. تو را با ياد خودم هم رديف قرار داده ‏ام، تا کسى از امّت تو مرا ياد نکند، مگر اينکه تو را هم همراه با من ياد کند، خوشا به حال تو و امّت تو اى محمد!» (5)

پیامبر بشارت و بیم دهنده
گروهی از یهودیان خدمت حضرت رسول (ص) آمدند و سؤال کردند که: به چه سبب تو را محمد و احمد و ابوالقاسم و بشیر و نذیر و داعی نامیده اند؟

فرمودند: مرا «محمد» نامیدند زیرا که در زمین مورد ستایش قرار گرفتم؛ و «احمد» نامیدند برای آن که مرا در اسمان ستایش می کنند؛ و «ابوالقاسم» نامیدند برای آن که حق تعالی در قیامت، بهشت و جهنم را به سبب من قسمت می نماید، پس هر که کافر شده است و ایمان به من نیاورده است از گذشتگان و آیندگان به جهنم می فرستد و هر که ایمان آورد؛ به من و اقرار نماید به پیغمبری من، او را داخل بهشت می گرداند؛ و مرا «داعی» خوانده است برای آن که مردم را دعوت می کنم به دین پروردگار خود؛ و مرا «نذیر» خوانده است برای آن که می ترسانم به آتش هر که را نافرمانی من کند؛ و «بشیر» نامیده است برای آن که بشارت می دهم مطیعان خود را به بهشت.» (6)

نام رسول خدا (ص) نزد اهل کتاب
بعضی از علما از قرآن مجید چهارصد نام برای آن حضرت بیرون آورده اند. مشهور  است که نام آن حضرت در تورات «مودمود» است و در انجیل «فارقلیط» یا «بارقلیطا» و در زبور «فارقلیط.» (7)

مرحوم علّامه شعرانىّ در کتاب اثبات نبوّت، ص 241 مى گوید: «حضرت مسيح (ع) بشارت به آمدن «فارقليط» داد و اين لغت يونانى است و در اصل «پِرِکليتوس» است، که چون وارد زبان عربی گشت، تبدیل به «فارقليط» شد و پرکليتوس کسى است که نام او بر سر زبانها است و همه او را ستايش می کنند و معنى «أحمد» همين است. و نزد اين بنده، کتاب لغت يونانى به انگليسى هست، آن را به آشنايان زبان انگليسى نشان دادم، گفتند:

«پرکليتوس» را به همين معنى ترجمه کرده اند، حتّى معنى تفضيلى که در «احمد» است (يعنى ستوده‏ تر) و در محمّد نيست از کلمه «پرکليتوس» يونانى نيز فهميده مى‏شود... به عقيده ما ترجمه أوّل صحيح است، و در قرآن فرموده است: «وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ» (8) (و [در انجیل] به رسولی بشارت دادم که بعد از من می آید و نامش احمد است.)» (9)


پی نوشت:
1. قاموس قرآن، ج‏1، ص: 264؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5؛ تولید موسسه نور.
2. شیخ صدوق، معاني الأخبار / ترجمه محمدى، ج‏1، ص: 120؛ با استفاده از همان نرم افزار.
3. الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏2، ص: 141؛ با استفاده از همان.
4. با استفاده از کاشفی، حسین، مقاله ی «اسامی حضرت رسالت»، مجله ی
گنجینه، شماره 58؛ به نقل از پایگاه حوزه به آدرس http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/4693/4730/37897?ParentID=78192
5. الخصال، همان.
6. علل الشرایع، ص 127; امالی، شیخ صدوق، ص 158 و 159 ; معانی الاخبار، ص 51؛ به نقل از مجلسی، محمد باقر، «نامهای پیامبر اکرم»، مجله ی فرهنگ کوثر، شماره 49؛ به نقل از سایت پایگاه حوزه، به آدرس http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/4180/4774/39249?ParentID=78192
7. مناقب ابن شهر آشوب 1/195 با (اندکی تفاوت)؛ به نقل از همان مقاله.
8. سوره صفّ آيه 6
9. الإحتجاج / ترجمه جعفرى ؛ ج‏2 ؛ ص435؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث، همان.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: